به طور معمول، دانه آفتابگردان معمولاً با محتوای اولیه کمتر در مناطق اصلی تولید آفتابگردان در شمال چین برداشت می شود. با این حال، دانههای آفتابگردان برداشتشده دارای رطوبت اولیه بالایی هستند.
در جنوب چین، به ویژه در استان ژجیانگ، عمدتاً به دلیل تأثیر فصل بارانی است. IMC بالا ممکن است منجر به تکثیر میکروبی شود و در نتیجه باعث کاهش بنیه بذر شود.
در حالت ایده آل، رطوبت 9.0٪ برای تخمه آفتابگردان خام کانادایی مناسب در نظر گرفته می شود. بنابراین، انجام تحقیقات در مورد خشک کردن بذر برای تولید مثل دانههای آفتابگردان با قدرت بالا اهمیت دارد.
خشک کردن بذر شامل یک فرآیند غیر خطی است زیرا برای طولانی مدت به تاخیر می افتد و بسیار پیچیده است. IMC، دمای خشک کردن و محیط خشک کردن پارامترهای کلیدی هستند که بر پاسخ بذر به خشک کردن هوای گرم تأثیر میگذارند.
دمای خشک کردن بنیه بذر را تنظیم می کند و دمای دانه و سرعت خشک شدن را تنظیم می کند. خشک شدن در دماهای بالا ممکن است منجر به ترک های تنش بذر، اختلال در فعالیت آنزیمی و از دست دادن بنیه بذر شود.
علاوه بر این، ممکن است بنیه بذر را از طریق سرکوب کاتابولیسم مواد ذخیرهسازی در آندوسپرم بذر کاهش دهد. علاوه بر این، تاثیر دمای خشک کردن بر جوانه زنی بذر به IMC بستگی دارد، هر چه IMC بالاتر باشد، اثر بیشتر است.
بذرهای با IMC بالا احتمالاً با دمای خشک شدن بالا باعث تخریب بنیه بذر می شوند. برای اطمینان از قدرت بذر، دمای خشک کردن پایینتر باید برای دانههای IMC بالا اعمال شود.
زوال بنیه بذر به طور معمول در طول فرآیند ذخیره سازی بذر رخ می دهد که ارتباط نزدیکی با خواص بذر، شرایط نگهداری و مدت زمان نگهداری دارد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.