روی فرش‌ها، مشبک ساده‌ترین تقسیم‌بندی میدان را فراهم می‌کند، اغلب شبکه‌ای مورب، همانطور که در یک فرش گلدوزی شده در یک مقبره حفاری شده (قرن اول قبل از میلاد تا قرن اول پس از میلاد) در نوین اولا در شمال مغولستان پیدا شده است.
این طرح مورب در سرستون های ساسانی و در ملیله های قبطی نیز دیده می شود. اما طرح میدانی مشخص از فرش نگین گلستان کاشان دربار ایرانی دوره شاه عباس، به اصطلاح نقش گلدانی، از اوجی ساخته شده است، نقشی که در قرن چهاردهم در طراحی پارچه خاورمیانه برجسته شد.
قالیچه های مستطیلی ساده واقعاً یک بررسی در مقیاس بزرگ نمونه ای از یک سبک از فرش های اسپانیایی قرن 15 و 16 است. نوع دیگری از طرح‌های سراسری کاملاً آزاد به نظر می‌رسد، اما در واقع بر روی سیستم‌های ساقه‌های پیمایشی، به‌ویژه در فرش‌های ایرانی شرقی در قرن‌های ۱۶ و ۱۷ سازمان‌دهی شده‌اند.
ارزش تقسیمات پانل برای کنترل الگوها در یک نسخه مستطیلی ساده در دوره پارینه سنگی فوقانی کشف شده بود، و سیستم های پانل از 4000 قبل از میلاد، زمانی که نقاشان سفال در حال ابداع سیستم های متنوعی بودند، شکل اساسی طراحی بوده است.
فرش ابریشم ایرانی از کاشان، ایران، اواخر قرن شانزدهم. میدان با یک مدالیون مرکزی تزئین شده است که توسط تاج گلی از کارتوهای کوچک احاطه شده و توسط گوشه های مربوطه قاب شده است.
متداول‌ترین ترکیب مدالیون شامل یک موتیف کم و بیش استادانه است که روی مرکز یک میدان طرح‌دار قرار گرفته و اغلب با قطعات گوشه‌ای تکمیل می‌شود، که معمولاً ربع‌های مدالیون مرکزی هستند.
اما سیستم های چند مدالیون نیز مورد استفاده قرار می گیرند: یا متوالی یا زنجیره ای از مدال ها در محور عمودی. دو یا چند شکل از مدالیون های متناوب در نوارها، طرحی معمولی از فرش های ترکی یا مدال های خالدار سیستماتیک که ممکن است به هم مرتبط باشند یا نباشند یا ممکن است به هم متصل شوند تا طرح به یک شبکه پیچیده تبدیل شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.