منشاء جغرافیایی زیتون کشت شده (Olea europaea L.) را می توان در مناطقی در امتداد سواحل مدیترانه شرقی که در حال حاضر ترکیه، سوریه، لبنان، فلسطین و اسرائیل در آن قرار دارند، ردیابی کرد.
برخی از سوابق نشان می دهد که درختان زیتون حداقل از 3000 سال قبل از میلاد در آن مناطق کشت شده اند. سپس زیتون به طور گسترده در جنوب اروپا، شمال آفریقا و شبه جزیره ایبری گسترش یافت.
امروزه تقریباً 98 درصد زیتون شور شیشه ای در کشورهای حوزه مدیترانه کشت می شود. اسپانیا، ایتالیا و یونان روی هم حدود 77 درصد روغن زیتون جهان را تولید می کنند.
پرتغال، تونس، ترکیه، مراکش، سوریه و مصر نیز میزان تولید مهمی دارند، اما بازده نفت در هر هکتار در بسیاری از موارد پایین است و از فناوری مدرن پردازش استفاده نمی شود.
در 20 تا 30 سال گذشته، علاقه به تولید و مصرف روغن زیتون، کشت زیتون را به مناطق و کشورهای خارج از حوزه مدیترانه مانند استرالیا، چین، هند و آمریکای جنوبی گسترش داده است.
در نیمکره جنوبی، بزرگترین هکتار برای کشت زیتون در آرژانتین قرار دارد. تا سال 1990، سطح زیر کشت زیتون در مجموع حدود 30000 هکتار بود که بیشتر آن مربوط به باغات کوچک (کمتر از 10 هکتار) با مدیریت سنتی (به عنوان مثال، تراکم کاشت کم و آبیاری غرقابی) بود.
قوانین معافیت مالیاتی بعدی سرمایه‌گذاری‌های بزرگی را به همراه داشت که شامل باغ‌های تجاری بزرگ (بیش از 100 هکتار) با تراکم کاشت بیشتر و آبیاری قطره‌ای بود. در حال حاضر، حدود 110000 هکتار عمدتاً در مناطق مرکزی غربی و شمال غربی در همسایگی رشته کوه آند (عرض جغرافیایی 27-33 درجه جنوبی) زیر کشت وجود دارد.
ارقام اسپانیایی و ایتالیایی از جمله “Arbequina”، “Manzanilla”، “Picual” و “Frantoio” به طور گسترده کاشته شده اند و حدود 70 درصد از تولید به روغن زیتون اختصاص دارد. “Arauco” تنها رقم شناخته شده از آرژانتین در کاتالوگ جهانی انواع زیتون (IOOC، 2000) است.
در آمریکای جنوبی، شیلی از نظر سطح زیر کشت حدود 24000 هکتار باغ زیتون در رتبه دوم قرار دارد. تولید تقریباً منحصراً به روغن زیتون اختصاص دارد و مشابه آرژانتین، مهمترین ارقام، ارقام اسپانیایی و ایتالیایی هستند که “Arbequina” 50٪ از کل منطقه تولید را تشکیل می دهد. ارقام دیگر عبارتند از “Frantoio”، “Arbosana”، “Picual” و “Leccino”.
“آزاپا” یک رقم محلی زیتون رومیزی است که شباهت زیادی به “Arauco” دارد. پرو (تقریباً 28000 هکتار باغ زیتون) تولیدکننده بزرگ روغن زیتون نیست، اما تولید زیتون رومیزی در دهه گذشته به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. با قرار گرفتن در نزدیکی خط استوا، شرایط آب و هوایی در پرو بسیار متفاوت است
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.